Op 4 mei vertrekken we in de late namiddag richting Zuid-Frankrijk. Na enkele uurtjes rijden stoppen we in Corbeny voor de overnachting op een gratis camperplaats. Deze is goed voor een doortochtsovernachting, rustig gelegen bij een visvijver.
De dag nadien rijden we de hele dag om tijdig in Toulon te geraken, waar de ferry zal vertrekken om 22u45. We zijn ruim op tijd (20u) in de haven maar mogen toch al aanschuiven, en wachten. Terwijl de vele moto's en auto's het vaartuig mogen binnenrijden, dienen wij te wachten om zowat als laatste de boot te betreden.
Aangezien we 's nachts varen, hebben we een kajuit geboekt. Vast slapen doen we niet, maar we hebben tenminste een bed en een deugddoende douche 's morgens. De kajuit is ruim en netjes. Enkele passagiers installeren zich op de zetels of rollen hun slaapzak uit in de gang, onder de trap. Zo kan het dus ook.
Reeds om 7u komen we aan in Bastia en de zon is al volop van de partij. Bij het buiten rijden van de haven gaan we op zoek naar een parkeerplaats voor de mobi, wat niet evident is in de stad. De ondergrondse parkings kunnen we niet in en voor veel parkeerplaatsen is er een maximumhoogte waar wij niet onder kunnen. Uiteindelijk vinden we een plaatsje op de parking nabij het station: een klein pleintje waar we dankzij onze vroege aankomst nog comfortabel kunnen parkeren.
De gebrekkige parkeerplaatsen voor campers is kenmerkend voor geheel Corsica. In tegenstelling tot wat je zou verwachten van een Frans land, is Corsica niet echt campervriendelijk. Sommige straten en veel parkings zijn niet toegankelijk voor campers. Ga dan maar eens op zoek naar een alternatief...
Bastia is een shoppingstadje met gezellige straten en pleinen. Met de kleurrijke gebouwen doet het Italiaans aan. Vlak bij de haven heb je het Sint-Nicolasplein met z'n vele horecazaken. Met de zon die 's morgens al zoveel warmte geeft, is een ontbijt op één van deze terrassen een echte aanrader!
 |
| Bastia |
 |
| Bastia |
Via een kronkelende weg steken we door naar Saint-Florent, een levendig toeristisch stadje waar we helaas geen parking vinden voor de camper. En dus zetten we onze tocht verder richting Cap Corse.
Onze eerste overnachting is gratis, op één van de weinige 'aires municipales' die Corsica arm is. Ook op dat vlak missen we de liefde voor de camper zoals je die in Frankrijk ervaart. De komende twee weken zullen we ons tot de campings moeten richten.
In Ogliastrio staan we tussen de bomen in een vredig dorpje, vlak bij het strand met zwarte kiezels. Er is een hurktoilet en een openluchtdouche maar daarvan ontbreekt de deur. Ook is er een waterpunt, een loosplaats, een petanquebaan en barbeque. In het ACSI-boek staat dat je bij de omliggende winkels een jeton kan kopen voor € 6. Wij vermoeden dat dit voor het water is en betalen dus niet.
Het is duidelijk dat het toeristisch seizoen nog niet begonnen is. De voorzieningen liggen er wat verloederd bij maar voor ons is het prima zo. We staan hier bijna alleen en genieten van de brandende zon, de rust, een terrasje en een strandwandeling.
We rijden verder noordwaarts richting Cap Corse en maken daar een wandeling langs de 'sentier douanier'. Parkeren (voldoende ruimte bij de haven) en vertrekken doen we in Macinaggio met zijn winkeltjes en restaurantjes. De wandeling gaat eerst een klein stukje langs het strand en dan via een pad landinwaarts. We stappen tot aan de kapel van Santa Maria en keren terug langs het kustpad dat op en neer gaat. De wandeling duurt ongeveer 2,5 uur en er is weinig schaduw.
Na de wandeling zetten we onze route langs de Cap Corse verder. In Pietracorbara installeren we ons op camping La Pietra. Het is een heel ruime camping, rustig gelegen en met alle faciliteiten. Het zwembad staat nog leeg en wordt schoongemaakt. Alles wordt in gereedheid gebracht voor het komende toeristische seizoen, dat eigenlijk pas de tweede helft van mei op gang komt.
Via een pad kom je te voet makkelijk bij het strand. Afgezien van een restaurant en een beachclub is het hier heel verlaten.
8 mei - Corte en het Restonicadal
Via de Oostkust rijden we verder naar beneden, terug door Bastia en dan richting binnenland. We bezoeken de oude stad Corte met z'n vele trappen en smalle straatjes naar de citadel.
 |
| Corte |
 |
| Corte |
Via de kloof van het Restonicadal (een heel mooie tocht!) rijden we naar camping Tuani. Deze camping is gelegen tussen de dennenbomen en aan de rivier Restonica met z'n kristalhelder water en de vele zwempoelen. Helaas voor ons is het vandaag bewolkt en niet warm genoeg om zelfs maar te pootjebaden. In de zomer is het hier wellicht heel druk maar ook leuk afkoelen in de poelen. Nu is het hier nog heel rustig: het restaurant en de bar zijn nog gesloten en de bezetting is laag. Het sanitair is verzorgd doch beperkt en dus vind ik de prijs aan de hoge kant: € 24 voor een overnachting met weinig faciliteiten. Hier betaal je wellicht extra voor de omgeving.
 |
| Camping Tuani |
Wanneer we aanstalten maken om met de fiets een eindje omhoog te rijden, merken we een platte band die niet meer te herstellen blijkt. Maar liefst drie gaten zitten er in en we hebben geen reserveband bij. Een vriendelijke Fransman ziet ons sukkelen en probeert ons nog te helpen, maar tevergeefs. Misschien had hij vandaag wel meer pech: zijn vrouw brak haar bril en durft nu niet meer buiten te komen omdat ze niet goed ziet. Het koppel blijkt afkomstig van Bretagne, onze favoriete regio!
Het is intussen al avond en dus besluiten we de omgeving te voet te verkennen. De camping is heel uitgestrekt. Wandelen is hier heel mooi langs de rivier maar al gauw is het klauteren over de rotsen en geraken we niet verder. Dan maar terugkeren...9 mei - Cascades des Anglais
We moeten terug naar Corte om van daaruit richting Vizzavona te rijden. Dit traject kan je ook met de trein afleggen.
In La Foce start de korte wandeling (nog geen 1,5u heen en terug) naar de Cascades des Anglais. Hier stort het water naar beneden over verschillende niveaus van de rotsen en vormt zo verschillende watervallen en poelen. Ook hier is het water van de Agnone kristalhelder. De omgeving hier is mooi: besneeuwde bergtoppen, mooie uitzichten op de valleien. De ideale picknickplaats.
Opnieuw rijden we richting kust om een camping te zoeken. Helaas laat de zon het vandaag afweten. Jammer, want we vinden een heel mooie camping aan het strand van Aleria. Met onze ACSI-kaart overnachten we voor € 19 op 4-sterren camping Marina d'Aleria. Alles is hier aanwezig op deze grote camping: winkel, bar, restaurant, grote speeltuigen, tennispleinen, verzorgde en zeer uitgebreide sanitaire blokken, gratis wifi en als kers op de taart inbegrepen in ons tarief: toegang tot het verwarmde zwembad met ruime jaccuzi. Heerlijk genieten is dat op deze bewolkte dag. Het voordeel van zo vroeg in het seizoen te komen is dat je overal plaats vindt zonder te reserveren. We zitten helemaal alleen in het zwembad, en dat terwijl er zeker meer dan 200 ligstoelen ter beschikking staan. De badmeester is vriendelijk maar wellicht heel eenzaam en verveeld.
Het dorp / stadje Aleria is op 3 km hier vandaan en er loopt een fietspad tot bij de camping, wat heel uitzonderlijk is voor Corsica! Helaas voor ons weer geen optie: we kochten een nieuwe fietsband maar het blijkt niet de juiste te zijn. Het ventiel dat ik nodig heb, blijkt hier niet zo courant te zijn. Vier dagen in Corsica en nog niet kunnen fietsen...Vanaf morgen moeten we terug op zoek naar het juiste materiaal.
10 mei - Col de Bavella
We staan op met lichte regen en veel bewolking. In het binnenland ziet het er nog donkerder uit, waar we ook naartoe rijden. Col de Bavella wordt onze bestemming. De wandeling naar 'Trou de la bombe' start nabij Zonza. Er is een betaalparking (€ 4) waar je in principe ook mag overnachten maar dit vinden we toch wat te afgelegen.
Hier staan verschillende wandelingen gemarkeerd. Wij volgen de GR-route (rood) tot aan 'Trou de la bombe', een groot gat in de rotsen. Al gauw komen we boven de wolken uit en lopen we in de zon.
 |
| Trou de la bombe |
Terugkeren doen we via de oranje route, die iets makkelijker is. De wandeling gaat door een bos en is zeer gemakkelijk begaanbaar (behalve op het einde is het een beetje klimmen op de rotsen). Wij vonden ze heel leuk om te doen. Reken op ongeveer één uur enkel, maar neem de tijd voor foto's als je boven bent. Het uitzicht is mooi en soms dreigend met de opkomende wolken.
Eens we terug zijn bij de parking, zitten we terug helemaal in de wolken, bijna tot we helemaal beneden zijn in Porto-Vecchio. Het zicht is heel slecht; de temperaturen dalen.
In Porto-Vecchio gaan we op zoek naar twee camperplaatsen die vermeld staan in het ACSI-boek. De eerste vinden we maar niets: heel verlaten, slechts één camper en voor de rest achtergelaten caravans. Bovendien ligt ze heel ver van de stad. De tweede vinden we helemaal niet; zelfs niet met de gps-coördinaten. Intussen wordt het steeds later en moeten we op zoek naar een camping. We volgen de pijlen van 'A funghi' maar vinden ook die camping niet.
Uiteindelijk belanden we op camping Arutoli. De receptie is reeds gesloten; er staan slechts enkele tentjes maar we installeren ons en zien wel wat er gebeurt. We kunnen tenminste al een broodnodige douche nemen in het gloednieuw en heel verzorgd sanitair met alles erop en eraan. Vlak bij de hoofdweg gelegen en toch rustig.
11 mei - Porto-Vecchio
Bezoek aan Porto-Vecchio met z'n smalle straatjes, winkeltjes en restaurants, gezellig pleintje. Lunchen doen we in een café La Marine aan de haven met als specialiteit: sushi. Niet slecht maar de vriendelijkheid van de bediening kan beter. Het is er wel leuk zitten op het terras met af en toe de zon.
Chillen en overnachten doen we op camping Pian de Fosse. Met onze ACSI-kaart is dit voordelig maar eigenlijk zijn er weinig faciliteiten voor dit bedrag (€ 17). Er is geen speelplein, geen zwembad,... Het sanitair is wel uitgebreid en verzorgd. Het is hier heel rustig en het onthaal is vriendelijk en persoonlijk. Dat maakt veel goed. Het centrum van Bonifacio is hier slechts 5,5 km vandaan. Goed te doen met de fiets dus maar vandaag hebben we daar geen zin meer in.
12 mei - Bonifacio
Met de fiets is het moeilijk om deze stad vanuit een ander dorp te bereiken: er zijn geen fietspaden en het is altijd steil omhoog. En dus gaan we met de camper en parkeren we op een betaalparking bij de bussen.
Het is een mooie stad met aan de haven veel restaurants.
De bovenstad doet denken aan de Mont Saint-Michel en aan St-Malo. Eerst ga je door een poort en dan kom je in de smalle en steile steegjes van de citadel terecht, die niet bereikbaar is met de auto. Er zijn veel winkeltjes en restaurants.
Helemaal op het uiteinde van de bovenstad bevindt zich een groot kerkhof dat doet denken aan Père-Lachaise. Er staan grote graftombes waar hele families in begraven liggen.
Als je verder omhoog rijdt langs de kustweg, kan je een mooie wandeling maken naar de vuurtoren. Parkeren kan ter hoogte van het militair domein. Van hieruit heb je zicht op de hoge kliffen en op de eilanden onder Corsica, inclusief Sardinië.
Het loont de moeite om te voet even af te dalen tot helemaal beneden. Je komt er bij een mooi strandje maar vooral ook een speciaal landschap van gele rotsen in laagjes. Even wanen we ons in een ander werelddeel...
We zetten onze weg verder richting Ajaccio en houden onderweg halt bij camping La Trinité. Op internet hadden we veel positieve reviews gelezen maar voor ons is dit een tegenvaller. De dame aan de receptie is niet vriendelijk. Ze vertelt ons meteen dat er geen voorzieningen zijn voor campers. Het water van de douche is net niet warm genoeg, de camping is gelegen aan de hoofdweg (lawaaihinder), vijf honden zitten opgesloten in een hondenren, de katten eten uit de vuilnisbakken,... Ook hier zullen we slechts één nachtje blijven.
13 mei - Propriano
We brengen een bezoek aan Propriano met z'n haven, vele restaurants en souvenirwinkels. Overal staan obers werkloos aan de deur. Er is zo weinig volk op zwier. Komt dit door het weer? Dat wordt er immers niet beter op. Er is altijd veel bewolking en de temperaturen dalen.
Veel zon hebben we hier nog niet gezien. Buiten zitten is er bijgevolg nog niet vaak van gekomen, behalve deze namiddag: bbq in de zon. We staan op camping Vigna Maggiore in Olmeto, een aanrader!
Vriendelijk onthaal, goed sanitair, terrassencamping met mooi uitzicht op Propriano, verwarmd zwembad waar we helaas geen gebruik van maken door de koude. Hier baal ik echt van. We willen gewoon eens genieten van een dagje chillen op de camping in de zon.
14 mei - Porticcio
Vanmorgen even gebeld met Annick en Frank, een bevriend koppel. Die zijn net aangekomen in Calvi en genieten daar van schitterend weer. Wij overwegen ons ferryticket om te ruilen voor een vroegere retourdatum om zo misschien nog even in Zuid-Frankrijk te verblijven. Helaas hebben we geen toegang meer tot internet en dus kunnen we niet checken of dat mogelijk is. De weersvoorspelling zien we wél en die belooft niet veel beterschap...
We besluiten reeds richting Ajaccio te rijden en zullen zien wat het weer daar geeft. Bij ons heeft het immers de hele nacht geregend en het is nog steeds bewolkt.
Nog geen 50 km verder, in Porticcio net voor Ajaccio, zitten we in schitterend weer. We besluiten hier halt te houden. Er is een mini-wereldfeest, winkels, restaurants en en zeer groot en mooi strand. We laten ons verleiden tot de terrassen aan het strand en eten in restaurant L'Abri Côtier een voortreffelijk menu aan € 20, met een glaasje rosé en de zon op het hoofd. Wat een verschil! Wie had dat gedacht?
We blijven gewoon een dagje hier. Camping Benista ligt er maar verloederd bij en dus nemen we de volgende: U Prunelli. Hier betalen we een paar euro's (22) meer, maar dat is ie waard: hele mooie plaatsen tussen de vele bomen, struiken en planten die fantastische geuren afgeven.
Het sanitair is super de luxe: een 'privé'-badkamer met douche en lavabo, heel verzorgd en ruim. Tot slot genieten we zelfs van het ruime zwembad dat gezellig is aangekleed. Het is niet verwarmd maar het is doenbaar met dit zonnig weer. We hebben de 2 zwembaden voor ons alleen. Dit is wat we zochten! Tot laat in de avond kunnen we buiten zitten. Er is geen wind dus het koelt nauwelijks af. Een geslaagde dag!
15 mei - Ajaccio
Camping Les Mimosas is de ideale uitvalsbasis om Ajaccio te bezoeken. Niet meer dan dat. Plaatsen en sanitair zijn in orde maar verder zijn er geen voorzieningen.
Wij gaan met de fiets naar Ajaccio en volgen de Route de Sanguinaires, leuk zo langs de kustweg en de mooie stranden. Een fietsland is dit echter niet: nergens zijn er fietspaden. Iles de Sanguinaires liggen zowat op het uiteinde van de Golf van Ajaccio. De zee slaat er hard tegen de rotsen en het water is er azuurblauw. De stad zelf stelt niet veel voor.
16 mei - Calanche
Een rit door de mooie Calanche.
We maken een wandeling vanaf 'La tête du chien' naar uitzichtpunt 'Chateau Fort' (20').
Voor een tweede wandeling vertrekken we bij Café Les Roches Bleues en volgen de gele wandeling steil omhoog. Na een hele tijd klimmen komen we in het bos bij een splitsing. Daar gaan we rechtsaf richting Piana. Het pad wordt meer open en gaat tussen mooie rotsformaties.
Op de volgende splitsing nemen we terug rechts Le chemin des Muletiers oftewel het oude muildierpad tussen Porto en Piana.
Hier krijgen we heel mooie uitzichten.
Het is een leuk pad dat even voorbij het café terug op de D81 komt. Nog eventjes terugwandelen langs de vernauwde weg en we zijn terug bij de parking. Deze is heel beperkt en met een camper moet je al veel geluk hebben voor een plaatsje. Dat is het voordeel van het laagseizoen: rust en overal plaats. In het hoogseizoen zouden wij dit land niet aanraden met de camper en zeker niet de D81 in de Calanche. Daar stonden ze nu al soms aan te schuiven omdat de weg er zo smal is.
Overnachten doen we op de camping municipal in Porto vlak bij het strand. Eenvoudig sanitair, open plekken, groot terrein, leuk gelegen zo tussen de rotsen maar duurder (€18) dan je zou verwachten van dit soort camping.
17 mei - Galéria
We rijden verder richting Calvi en ontmoeten onderweg Frank en Annick. We zien elkaar in Galéria, dat eigenlijk niets voorstelt. Bovendien laat de zon het afweten. Toch vinden we iets leuk om te eten. Le Cabane du Pêcheur is een alternatief plekje bij het strand met (h)eerlijke gerechten: niet alledaags en vooral heel verse producten. Ook de homemade desserts zijn een aanrader. De serveerster is het zonnetje in huis. Een enthousiaste en persoonlijke bediening!
Onze bedoeling was om hier te overnachten maar er valt hier niets te beleven. De terrassenparking voor campers die vermeld staat in het ACSI-boek is inderdaad wel heel mooi gelegen, maar duur: € 20 in plaats van de vermelde 15, en dat zonder voorzieningen.
We zetten onze route verder en houden halt in Algajola. We vinden er een 3-sterren camping aan het mooie en grote strand. Vrije plaatsen, nieuw sanitair en we kunnen er genieten van de zon tot ze ondergaat...
18 mei - Ile Rousse
... en opkomt want we kunnen ontbijten in de zon.
Heel dichtbij is er Ile Rousse, waar we een leuke en gezellige camping vinden vlak bij het centrum: camping Les Oliviers. Het sanitair is ietwat verouderd maar de plaatsen zijn zeer aangenaam: schaduw of zon, zeer discreet en voldoende privacy door de bomen. Er is een toegang naar het strand en naar het centrum. Hier is het rustiger. Er zijn wel al opmerkelijk veel toeristen maar hier zijn er geen kinderen.
Op de vorige camping, aan het strand, waren intussen veel Duitsers met kleine kinderen aangekomen. Die hebben nu vakantie.
s' Middags, als de zon nog volop schijnt, eten we lekkere verse tonijn op de grill. Zo lekker hebben we die nog nooit gegeten. Het geweten maakt bezwaar maar zo'n mooie en sappige moten konden we niet laten liggen.
In de namiddag, als de zon het weer laat afweten, doen we niet veel meer dan het stadje bezoeken per fiets, rondslenteren in de straatjes en op het plein met gezellige terrassen, omhoog fietsen tot bij de vuurtoren.
19 mei - Saint-Florent
Aangezien we een goed gevoel hebben bij deze camping, besluiten we nog een dag te blijven. Verderop zijn de mogelijkheden voor campings toch beperkt. We willen immers Le désert des Agriates verkennen, een zo goed als onbewoond gebied. Met een gewone auto geraak je er moeilijk in en met de camper al helemaal niet. In Ogliastro willen we een baantje nemen naar beneden, maar dat kan niet omwille van de hoogte van de camper. Van daar beneden zou je te voet wel de 'woestijn' kunnen intrekken en terug een muildierpad volgen. Jammer dat we er niet in geraken, dus nemen we maar de D81, de panoramische route die door de Balagne loopt tot in Saint-Florent. Daar wandelen we even rond, doen inkopen bij de plaatselijke beenhouwer (lekker vlees!) en keren terug langs dezelfde route. De uitzichten zijn mooi en vooral de geuren van de vele planten en struiken die in bloei staan mag je niet missen. Deze kruidige geuren van de maquis zijn hier alomtegenwoordig en zijn een lust voor het reukorgaan.
Een strandbezoek zit er wederom niet in. De zon is wel van de partij maar er staat een krachtige wind die het fris laat aanvoelen. En ik zou zo graag eens in deze azuurblauwe zee zwemmen...
20 mei - Calvi
Camping U Libecciu ligt vlak bij het strand en dicht bij het centrum van Calvi; alles op wandelafstand. Het is een kleinschalige camping met familiaal karakter, zoals we het graag hebben. We zijn hier bijna alleen.
Het is een zomerse dag: een felblauwe hemel en geen wolkje aan de lucht. Calvi is een leuke stad om door te slenteren met z'n vele winkeltjes en restaurants aan de haven. Achter de muren van de citadel schuilen opnieuw veel smalle en steile steegjes met slechts enkele etablissementen. Die 'haute-ville' is telkens weer een verrassing.
Groot is de stad niet. We zijn al snel rond en dus is er nog tijd over voor het strand. Dat is hier wel lang maar niet zo breed. In de zomer ligt het hier wellicht snel vol met zonnende toeristen. Het is er nu al vrij druk met dit mooie weer. Als afsluiter kunnen we, jawel (mijn vakantie is anders niet compleet), zwemmen in de zee!
Op aanraden van Frank en Annick (die er 3 avonden na elkaar kwamen omdat het zo goed beviel) gaan we voor het laatste avondmaal bij Via Marine. We hebben nog net een tafeltje op het terras, met zicht op zee. De verwachtingen worden echter niet ingelost, niet qua smaken en zeker niet que netheid. Eerst is er een vuil waterglas, dat wel snel kan vervangen worden. Als tweede vindt Nico de schaal van een scampi in de saus van zijn vleesschotel. Maar als ergste: er kruipt een groen wormpje uit m'n sla. Oké, de sla is vers dus dit kan gebeuren, maar m'n honger en vooral de sfeer is weg.
21 mei - terug huiswaarts
We rijden naar huis door Frankrijk in 29°, temperaturen die we in Corsica niet gekend hebben. Overnachten doen we op de camperplaats in La Truchère, aan de oevers van de Seille in een stil dorpje. Jammer dat we onderweg al gegeten hebben, want in dit kleine dorpje zijn er 3 restaurants die druk bezocht worden. Een mooi plekje is dit; het echte Bourgogne waar we ons meteen thuis voelen en volledig tot rust komen...
13 mei - Propriano
We brengen een bezoek aan Propriano met z'n haven, vele restaurants en souvenirwinkels. Overal staan obers werkloos aan de deur. Er is zo weinig volk op zwier. Komt dit door het weer? Dat wordt er immers niet beter op. Er is altijd veel bewolking en de temperaturen dalen.
Veel zon hebben we hier nog niet gezien. Buiten zitten is er bijgevolg nog niet vaak van gekomen, behalve deze namiddag: bbq in de zon. We staan op camping Vigna Maggiore in Olmeto, een aanrader!
Vriendelijk onthaal, goed sanitair, terrassencamping met mooi uitzicht op Propriano, verwarmd zwembad waar we helaas geen gebruik van maken door de koude. Hier baal ik echt van. We willen gewoon eens genieten van een dagje chillen op de camping in de zon.
14 mei - Porticcio
Vanmorgen even gebeld met Annick en Frank, een bevriend koppel. Die zijn net aangekomen in Calvi en genieten daar van schitterend weer. Wij overwegen ons ferryticket om te ruilen voor een vroegere retourdatum om zo misschien nog even in Zuid-Frankrijk te verblijven. Helaas hebben we geen toegang meer tot internet en dus kunnen we niet checken of dat mogelijk is. De weersvoorspelling zien we wél en die belooft niet veel beterschap...
We besluiten reeds richting Ajaccio te rijden en zullen zien wat het weer daar geeft. Bij ons heeft het immers de hele nacht geregend en het is nog steeds bewolkt.
Nog geen 50 km verder, in Porticcio net voor Ajaccio, zitten we in schitterend weer. We besluiten hier halt te houden. Er is een mini-wereldfeest, winkels, restaurants en en zeer groot en mooi strand. We laten ons verleiden tot de terrassen aan het strand en eten in restaurant L'Abri Côtier een voortreffelijk menu aan € 20, met een glaasje rosé en de zon op het hoofd. Wat een verschil! Wie had dat gedacht?
We blijven gewoon een dagje hier. Camping Benista ligt er maar verloederd bij en dus nemen we de volgende: U Prunelli. Hier betalen we een paar euro's (22) meer, maar dat is ie waard: hele mooie plaatsen tussen de vele bomen, struiken en planten die fantastische geuren afgeven.
Het sanitair is super de luxe: een 'privé'-badkamer met douche en lavabo, heel verzorgd en ruim. Tot slot genieten we zelfs van het ruime zwembad dat gezellig is aangekleed. Het is niet verwarmd maar het is doenbaar met dit zonnig weer. We hebben de 2 zwembaden voor ons alleen. Dit is wat we zochten! Tot laat in de avond kunnen we buiten zitten. Er is geen wind dus het koelt nauwelijks af. Een geslaagde dag!
15 mei - Ajaccio
Camping Les Mimosas is de ideale uitvalsbasis om Ajaccio te bezoeken. Niet meer dan dat. Plaatsen en sanitair zijn in orde maar verder zijn er geen voorzieningen.
Wij gaan met de fiets naar Ajaccio en volgen de Route de Sanguinaires, leuk zo langs de kustweg en de mooie stranden. Een fietsland is dit echter niet: nergens zijn er fietspaden. Iles de Sanguinaires liggen zowat op het uiteinde van de Golf van Ajaccio. De zee slaat er hard tegen de rotsen en het water is er azuurblauw. De stad zelf stelt niet veel voor.
 |
| Iles de Sanguinaires |
16 mei - Calanche
Een rit door de mooie Calanche.
We maken een wandeling vanaf 'La tête du chien' naar uitzichtpunt 'Chateau Fort' (20').
Voor een tweede wandeling vertrekken we bij Café Les Roches Bleues en volgen de gele wandeling steil omhoog. Na een hele tijd klimmen komen we in het bos bij een splitsing. Daar gaan we rechtsaf richting Piana. Het pad wordt meer open en gaat tussen mooie rotsformaties.
Op de volgende splitsing nemen we terug rechts Le chemin des Muletiers oftewel het oude muildierpad tussen Porto en Piana.
Hier krijgen we heel mooie uitzichten.
Het is een leuk pad dat even voorbij het café terug op de D81 komt. Nog eventjes terugwandelen langs de vernauwde weg en we zijn terug bij de parking. Deze is heel beperkt en met een camper moet je al veel geluk hebben voor een plaatsje. Dat is het voordeel van het laagseizoen: rust en overal plaats. In het hoogseizoen zouden wij dit land niet aanraden met de camper en zeker niet de D81 in de Calanche. Daar stonden ze nu al soms aan te schuiven omdat de weg er zo smal is.
Overnachten doen we op de camping municipal in Porto vlak bij het strand. Eenvoudig sanitair, open plekken, groot terrein, leuk gelegen zo tussen de rotsen maar duurder (€18) dan je zou verwachten van dit soort camping.
17 mei - Galéria
We rijden verder richting Calvi en ontmoeten onderweg Frank en Annick. We zien elkaar in Galéria, dat eigenlijk niets voorstelt. Bovendien laat de zon het afweten. Toch vinden we iets leuk om te eten. Le Cabane du Pêcheur is een alternatief plekje bij het strand met (h)eerlijke gerechten: niet alledaags en vooral heel verse producten. Ook de homemade desserts zijn een aanrader. De serveerster is het zonnetje in huis. Een enthousiaste en persoonlijke bediening!
Onze bedoeling was om hier te overnachten maar er valt hier niets te beleven. De terrassenparking voor campers die vermeld staat in het ACSI-boek is inderdaad wel heel mooi gelegen, maar duur: € 20 in plaats van de vermelde 15, en dat zonder voorzieningen.
We zetten onze route verder en houden halt in Algajola. We vinden er een 3-sterren camping aan het mooie en grote strand. Vrije plaatsen, nieuw sanitair en we kunnen er genieten van de zon tot ze ondergaat...
18 mei - Ile Rousse
... en opkomt want we kunnen ontbijten in de zon.
Heel dichtbij is er Ile Rousse, waar we een leuke en gezellige camping vinden vlak bij het centrum: camping Les Oliviers. Het sanitair is ietwat verouderd maar de plaatsen zijn zeer aangenaam: schaduw of zon, zeer discreet en voldoende privacy door de bomen. Er is een toegang naar het strand en naar het centrum. Hier is het rustiger. Er zijn wel al opmerkelijk veel toeristen maar hier zijn er geen kinderen.
Op de vorige camping, aan het strand, waren intussen veel Duitsers met kleine kinderen aangekomen. Die hebben nu vakantie.
In de namiddag, als de zon het weer laat afweten, doen we niet veel meer dan het stadje bezoeken per fiets, rondslenteren in de straatjes en op het plein met gezellige terrassen, omhoog fietsen tot bij de vuurtoren.
 |
| Ile Rousse |
19 mei - Saint-Florent
Aangezien we een goed gevoel hebben bij deze camping, besluiten we nog een dag te blijven. Verderop zijn de mogelijkheden voor campings toch beperkt. We willen immers Le désert des Agriates verkennen, een zo goed als onbewoond gebied. Met een gewone auto geraak je er moeilijk in en met de camper al helemaal niet. In Ogliastro willen we een baantje nemen naar beneden, maar dat kan niet omwille van de hoogte van de camper. Van daar beneden zou je te voet wel de 'woestijn' kunnen intrekken en terug een muildierpad volgen. Jammer dat we er niet in geraken, dus nemen we maar de D81, de panoramische route die door de Balagne loopt tot in Saint-Florent. Daar wandelen we even rond, doen inkopen bij de plaatselijke beenhouwer (lekker vlees!) en keren terug langs dezelfde route. De uitzichten zijn mooi en vooral de geuren van de vele planten en struiken die in bloei staan mag je niet missen. Deze kruidige geuren van de maquis zijn hier alomtegenwoordig en zijn een lust voor het reukorgaan.
Een strandbezoek zit er wederom niet in. De zon is wel van de partij maar er staat een krachtige wind die het fris laat aanvoelen. En ik zou zo graag eens in deze azuurblauwe zee zwemmen...
 |
| De maquis |
20 mei - Calvi
Camping U Libecciu ligt vlak bij het strand en dicht bij het centrum van Calvi; alles op wandelafstand. Het is een kleinschalige camping met familiaal karakter, zoals we het graag hebben. We zijn hier bijna alleen.
Het is een zomerse dag: een felblauwe hemel en geen wolkje aan de lucht. Calvi is een leuke stad om door te slenteren met z'n vele winkeltjes en restaurants aan de haven. Achter de muren van de citadel schuilen opnieuw veel smalle en steile steegjes met slechts enkele etablissementen. Die 'haute-ville' is telkens weer een verrassing.
Groot is de stad niet. We zijn al snel rond en dus is er nog tijd over voor het strand. Dat is hier wel lang maar niet zo breed. In de zomer ligt het hier wellicht snel vol met zonnende toeristen. Het is er nu al vrij druk met dit mooie weer. Als afsluiter kunnen we, jawel (mijn vakantie is anders niet compleet), zwemmen in de zee!
Op aanraden van Frank en Annick (die er 3 avonden na elkaar kwamen omdat het zo goed beviel) gaan we voor het laatste avondmaal bij Via Marine. We hebben nog net een tafeltje op het terras, met zicht op zee. De verwachtingen worden echter niet ingelost, niet qua smaken en zeker niet que netheid. Eerst is er een vuil waterglas, dat wel snel kan vervangen worden. Als tweede vindt Nico de schaal van een scampi in de saus van zijn vleesschotel. Maar als ergste: er kruipt een groen wormpje uit m'n sla. Oké, de sla is vers dus dit kan gebeuren, maar m'n honger en vooral de sfeer is weg.
21 mei - terug huiswaarts
We rijden naar huis door Frankrijk in 29°, temperaturen die we in Corsica niet gekend hebben. Overnachten doen we op de camperplaats in La Truchère, aan de oevers van de Seille in een stil dorpje. Jammer dat we onderweg al gegeten hebben, want in dit kleine dorpje zijn er 3 restaurants die druk bezocht worden. Een mooi plekje is dit; het echte Bourgogne waar we ons meteen thuis voelen en volledig tot rust komen...
 |
| We verlaten Corsica in Calvi |
 |
| La Seille |
 |
| La Truchère |
