Het is een bijzonder jaar. Net toen het camperseizoen terug van start zou gaan, werden we in lockdown geplaatst omwille van de pandemie veroorzaakt door Covid-19. Niet-essentiële verplaatsingen waren een hele tijd verboden, landsgrenzen werden afgesloten, de horeca was gesloten,... Onbegrip bij veel camperaars: je kan niet veiliger zitten dan in je eigen camper, in je eigen bubbel. En toch mocht het niet.
Ook bij ons frustratie. We zagen het hele voorjaar met zonovergoten (verlengde) weekends voorbijgaan terwijl de camper geen kilometer verzette. De zomerplannen werden omgegooid: in plaats van één lange reis werden het drie trips dichterbij huis.
Het is 19 juni 2020 als we voor de eerste keer dit jaar plaatsnemen in de stuurcabine en na drie uurtjes rijden (druk verkeer in Rijsel) overnachten in St-Saire, bij het voormalig treinstation dat nu een eetgelegenheid is. De plaatsen zijn gratis; de omgeving is rustig en mooi; fietsen kan op de oude spoorwegbedding.
20 juni - Carantec
Het is nog een hele dag rijden om in de late namiddag aan te komen in Carantec, waar we gratis parkeren en overnachten bij een populair strandje en een openbaar toilet.
In het hoogseizoen is het hier wellicht heel druk en niet toegelaten.
's Avons kunnen we te voet naar het centrum met enkele eetgelegenheden. Terugkeren doen we via de 'sentier côtier', wat een mooie wandeling oplevert met onder andere zicht op Île Callot en Château Taureau. Dichtbij het centrum en een mooi strand zien we ook veel campers op een gewone parking, wellicht heel druk in hoogzomer.
|
Île Callot en Château Taureau |
21 juni - Roscoff & Cléder
|
de kerk van Roscoff |
's Voormiddags bezoeken we Roscoff met enkele winkeltjes, crêperies, terrasjes en de haven met mogelijkheid tot overtocht naar Île de Batz. We probeerden de camperplaats op 3 km van deze gemeente. Enkele jaren geleden kwamen we hier ook al en opnieuw vinden we dit geen geschikte plek om te blijven. En dus parkeren we gratis aan het station van Roscoff. Plaats genoeg!
's Namiddags trekken we naar Cléder en de vele mooie views langs de 'sentier côtier' met enkele menhirs en opvallende rotsformaties.
's Avonds strijken we neer op de camping municipal in Poulennou. Voor nog geen € 10 kunnen we gebruik maken van alle faciliteiten (uitgezonderd elektra) dus nog goedkoper dan de camperplaatsen van Camping Car Park hiernaast (€ 11). Het is hier oh zo rustig.
22 juni - Kerlouan
Op de 'aire de camping car' in Meneham betaal je € 8 / 24h (incl elektriciteit en 10 minuten water). In het gebouwtje kan je tegen betaling gebruik maken van douche en wasmachine. De cp is gelegen vlak aan zee met een mooi strand. Het is de ideale uitvalsbasis om de historische site van Meneham te bezoeken.
Hier kan je zien hoe men in de 17de eeuw leefde aan deze kust: landbouw en het drogen en verbranden van zee-algen zorgden voor de belangrijkste inkomsten. Het vrijgekomen jodium werd verkocht aan de farmaceutische industrie.
In de omgeving van de camperplaats zijn er tevens veel mogelijkheden voor bewegwijzerde wandel- en fietsroutes. Wij volgen de blauwe wandellus 'Entre terre et mer', zo'n 11 km deels langs het kustpad, door de velden naar het centrum van Kerlouan en terug. Het zijn leuke wandelpaadjes en de diverse florageuren krijg je er gratis bij.
|
Dorpsplein van Kerlouan |
Doe de tocht in tegenwijzerzin. Als je vertrekt aan de kust, krijg je de mooiste paadjes en de mooiste uitzichten op de zee op het einde.
23 & 24 juni - Plouguerneau
We kiezen camping municipal Penn Enez in Landéda uit als uitvalsbasis om de regio van de abers te verkennen. Als we bijna aankomen, zien we echter op een richtingaanwijzer dat ie gesloten is. Dat hebben we hier al een aantal keren gezien, zowel bij campings als bij camperparkings. Zou het met Covid-19 te maken hebben.
We besluiten een eindje terug te keren naar Camping de la Grève Blanche in Plouguerneau en herkennen het bij aankomst: hier zijn we al eerder geweest. Als bij toeval blijkt het dag op dag 5 jaar geleden te zijn. Op 23 juni 2015 waren we hier ook en kwamen we tot hetzelfde besluit. De plek voelt hier zo aangenaam dat we meteen besluiten om minstens twee nachten te blijven. De uitbater is nog steeds zijn vriendelijke en humoristische zelve en het uitzicht is fantastisch.
Tip: kies een plek hogerop. Zo heb je zicht op de zee, het strand, de vuurtoren van l'Île Vierge,...
Bij de receptie is een kaart met fiets- en wandelroutes ter beschikking. De véloroute littorale V5 brengt je langs de abers.
Op dag 2 doen we in de voormiddag zeekajak (verhuur bij de Club Nautique hier vlakbij). Dat is leuk bij dit warme weer (27°C) maar door de deining word ik zeeziek.
We gaan even langs de kant om te bekomen op een strandje en iets te eten. Na een tijdje gaat het beter maar wanneer we terug het water op gaan, voel ik dat de misselijkheid snel zou terugkomen. Intussen is de tijd wel bijna om en keren we terug naar de basis.
We zijn wellicht de enige klanten vandaag. Het seizoen is nog niet helemaal op gang maar vooral: Covid-19 maakt toch dat het toerisme maar moeilijk op gang komt.
En bij nader inzien hadden we moeten kiezen voor een kajaktocht op de abers wat verderop. Qua 'look and feel' wellicht nog aangenamer.
In de namiddag fietsen we naar de crêperie Route du Phare die we in 2015 ontdekten, voor alweer een overheerlijke pannenkoek met divers beleg als beloning voor onze inspanning.
In de late namiddag mag een strandbezoek en zwemmen in het kraakheldere zeewater niet ontbreken.
En bij zonsondergang doen we dezelfde fotoshoot als 5 jaar geleden: op exact dezelfde plaats, in dezelfde positie en ik zelfs met dezelfde kleren.
25 juni - Brest / Landreda
In de voormiddag brengen we een bezoek aan Brest maar behalve de burcht zijn er weinig bezienswaardigheden. Het is een havenstad met één grote winkelstraat. Lunchen in crêperie Blev Hir die enkel met lokale en/of biologische producten werkt. De kaart is beperkt maar wel origineel en lekker.
In Landreda zien we bij de haven campers staan. Het is zeker geen erkende camperparking maar blijkbaar wordt het getolereerd op deze openbare parking. Tegen 's avonds zijn we al met 20. Het dorp van Landreda ligt iets hogerop en telt een kleine supermarkt, bar tabac, bakker en crêperie. De andere eet- en drinkgelegenheden en winkeltjes (voornamelijk van creatievelingen) bevinden zich aan de haven, met enkele goede restaurants.
Hier passeren verschillende fiets- en wandelroutes met uitzichten op de abers en de vele eilandjes. Een mooi landschap dat nooit gaat vervelen. Op de abers zijn trouwens diverse activiteiten mogelijk: kajak, boottochten, vissen,...
|
Ty Room in Landreda is een leuk thee- en koffiehuis met gezellig terras |
26 juni - Het land van de abers / Mousterlin
|
Fietstocht langs de abers Benoit en Wrac'h: Volg de véloroute littorale V5 en je krijgt mooie landschappen te zien. |
|
Zelfde foto als 5 jaar geleden |
Aangezien de temperaturen hier beginnen te zakken
en er regen voorspeld wordt, besluiten we ons te
verplaatsen naar Zuid-Finistère.
Bij een tussenstop in Logonna - Daoulas willen we
eventueel overnachten maar het is verboden.
Nochtans is het een mooi plaatsje aan het water.
Dan maar doorrijden naar Pointe de Mousterlin, waar we eerder al stonden op de gratis camperplaatsen vlak bij het strand en in een groene omgeving met fiets- en wandelroutes.
27 juni - Concarneau
We parkeren bij het voormalig treinstation (overdag gratis; overnachten is betalend) en bezoeken het oude en nieuwe centrum met voornamelijk winkels en horeca. Net zoals vorige keer eten we een menu in 'La porte au vin': schappelijke prijs / kwaliteit en een snelle bediening.
Overnachten doen we op één van de vier camperparkings in Névez: Plage de Tahiti is een mooi strand en je hebt er een mooi uitzicht op de kustlijn. Van hieruit maak je een mooie bewegwijzerde wandeling van ongeveer 7 km. Het eerste deel gaat langs de kust en daarna via wandelpaden in het groen / de natuur.
Wat is het hier rustig. Het wordt een stille nacht.
28 juni - Pont-Aven
Naast le Bois d'Amour is een gratis camperplaats in het groen en dicht bij het centrum. Het zijn mooie plaatsen waarbij je buiten kan zitten. Wij gebruiken hem als parking voor enkele uurtjes om het stadje te verkennen.
Wandelen langs de rivier Aven levert mooie plaatjes op.
Een wandeling in het Bois d'Amour levert eveneens mooie beelden op langs de Aven. Geen wonder dat de schilder Paul Gauguin hier inspiratie vond.
Omwille van het wisselvallige weer hebben we besloten om iets zuidelijker te trekken naar de Vendée.
|
CP van Pass' Etapes in Préfailles (La Pointe) |
29 juni tot 3 juli - Ile de Noirmoutier
Dit wordt wellicht onze bestemming voor de komende dagen. Camping 'Le clair matin' lijkt de ideale uitvalsbasis om het eiland te verkennen. Het is een grote camping municipal, opgedeeld in verschillende kleinere 'sectoren' met elk hun sanitair gebouw, dat trouwens meer dan behoorlijk is met voldoende voorzieningen en netjes.
De dichtstbijzijnde stad is de hoofdstad Noirmoutier-en-Île maar ook de rest ligt op fietsafstand, al neem je daar best wel de tijd voor. De fietspaden zijn fantastisch en goed gemarkeerd. Heerlijk fietsen is het hier: vlak, tussen de witte huisjes, door bossen of langs de kust.
Het gehucht l'Herbaudière is een heel stuk rustiger. Bij de haven zijn er wat winkels en horeca maar eens daarbuiten zijn er maar weinig mensen te zien. Veel (vakantie)huizen lijken onbewoond.
Op vrijdag is het marktdag in Noirmoutier-en-Île. Er wordt voornamelijk kledij verkocht maar in 'les halles', de overdekte markthal, vind je verse etenswaren zoals vis, vlees en kaas.
Op mijn verjaardag willen we graag lekker gaan lunchen. De keuze is gevallen op Le P'tit Noirmout, een klein gezellig restaurantje dat goede beoordelingen krijgt. Dat is eraan te zien: zowel voor 's middags als 's avonds is het volzet. De andere 'betere restaurants' die we uitgekozen hadden, blijven leeg. Uiteindelijk kiezen we voor brasserie 'Le blé noir' dat ook menu's aanbiedt. Voor € 24 krijgen we toch wel een degelijk menu (voor- en hoofdgerecht en dessert en voor alles meerdere keuzemogelijkheden). Het voorgerecht (6 oesters) en dessert (crêpe gourmande) vallen nog het best in de smaak.
1 juli
Fietstocht 'entre Gois et forêts' naar het zuidelijkste punt van het eiland brengt ons naar een middeleeuwse tuin die beheerd wordt door een organisatie die personen tewerkstelt ter voorbereiding op een job in het normale arbeidscircuit; 'om in het ritme te komen'. We denken hierbij voornamelijk aan ex-gedetineerden. Je kan kiezen tussen een vrij of een geleid bezoek met uitleg van één van de medewerkers.
Men kweekt er groenten en kruiden uit die tijd. Ook staan er enkele fruitbomen en verschillende soorten granen ter illustratie. Je kan er zout met kruiden kopen of een vrije bijdrage geven.
We passeren langs de 'passage du Gois', de alternatieve weg naar het vasteland die enkel bij laag water berijdbaar is. Wij passeren bij hoogtij en zien enkel de verkeersborden.
Een digitaal infobord geeft aan om welk uur je de weg terug kan gebruiken.
Terugkeer via het centrum van het gehucht Barbâtre met slechts enkele horecazaken maar die zijn allen gesloten. Het mooiste stuk is het fietspad langs de zee. Het lijkt alsof we alleen op pad zijn; er zijn amper tegenliggers. Het is dan ook wel een lange weg te gaan.
's Anderendaags moeten we dan ook wat bekomen door een dagje te rusten op de camping. 's Avonds gaat Nico vissen en vangt zeebaars. Ik trek er op uit voor 'la pêche à pied' en kom thuis met een mooie vangst grote palourdes. Dat ging vlotjes! Deze plaats staat er dan ook om bekend voor de pêche à pied. Velen trekken ook mosselen of rapen kokkels.
|
Trots op mijn vangst |
|
Mmmmm lekker! |
3 juli
Nog een laatste fietstocht 'entre marais et moulins', naar het laatste deel dat we nog dienden te ontdekken. Het dorp l'Epine kent weinig bedrijvigheid maar wel mooie stranden.
Nog een laatste zwem in de zee. Het water heeft een heerlijke temperatuur.
En als afsluiter diner in
Le P'tit Noirmout. Deze keer hadden we wél gereserveerd en dat bleek ook nodig. € 28 voor een voortreffelijk menu met voldoende keuzemogelijkheden.
4 juli - La Bouille
Terug naar huis rijden via Bretagne - Normandië en overnachten in La Bouille, een parking bij het (gratis) veerpont. Het is een mixparking die eigenlijk snel vol staat dus je moet wat geluk hebben voor een plaatsje. Hou er rekening mee dat het veerpont wel continu lawaai maakt (behalve 's nachts). Zelf kunnen we het veerpont jammer genoeg niet gebruiken: onze camper is te groot. Dat zou anders morgen een heel pak schelen qua tijd. Nu moeten we om rijden.
La Bouille is een leuk stadje / dorp om door te wandelen met veel middeleeuwse huizen en historische verhalen. Wandelen langs de Seine of in de bossen van het natuurdomein.
Wij aten in restaurant / brasserie La Poste gewone kost voor een schappelijke prijs.