Veel gratis overnachtingsplaatsen voor campers, weliswaar meestal zonder voorzieningen. Die bevinden zich vooral op de campings.
'Failte' is het woord dat je overal ziet. 'Welkom', ja dat voel je bij de immer vriendelijke en gastvrije Ieren.
1 juli -Overnachting in Cleres (Frankrijk)
We stonden hier eerder al. Het is de ideale plaats voor als we 's avonds nog vertrekken om al enkele uurtjes te kunnen rijden. Er is altijd plaats en het is er heel rustig.
2 juli - Ferry Cherbourg (17u) -> Dublin (11u30)
We hebben gekozen voor vertrek vanuit Normandië. Zo kunnen we in één keer doorvaren naar onze startplaats Dublin en kunnen we onderweg slapen. Met Irish Ferries is dit een aangename belevenis. De Epsilon is niet zo heel groot: er is een bar en een restaurant, zeteltjes waarin je kan relaxen of tv kijken, de kajuit is netjes en heeft alles wat je nodig hebt. Je kan ook naar buiten maar daar zijn geen zitplaatsen. Ook de mobi slaapt buiten.
De overtocht begint rustig maar 's nachts wordt de zee woeliger. Ken je dat gevoel? Je wordt even uit je bed getild, voelt je een milliseconde gewichtloos om daarna in je matras geduwd te worden. Zo gaat het een hele tijd door en het houdt me uit m'n slaap.
3 juli - Dublin
Camping Camac Valley - de enige in de buurt van Dublin en hij kost dan ook € 27/nacht - hadden we reeds van thuis geboekt. We worden vriendelijk ontvangen: meteen krijgen we uitleg hoe we van hier met de bus naar de stad geraken (€ 3,30 enkele rit).
Met onze stadswandeling komen we langs het Trinity College - de universiteit van Dublin -, St Stephen's Green park om even uit te rusten, Christ Church Cathedral, George's Street Arcade (overdekte markthal met tweedehandsspullen maar ook veel prullenwinkels) en eindigen in de alternatieve wijk Temple Bar.
 |
| St Stephen's Green Park |
 |
| Christ Church Cathedral |
 |
| George's Street Arcade |
 |
| Temple Bar |
In één van de vele traditionele bars met live muziek drinken we ons eerste Iers biertje. Lekker eten doen we bij Elephant & Castle, een gezellig drukke brasserie met originele en lekkere gerechten en een vlotte en vriendelijke bediening. Reserveren is aan te raden. Een schot in de roos voor onze eerste dag Ierland.
4 juli - Wicklow Mountains
Dit heidegebied met riviertjes en meertjes ligt er heel verlaten bij. Het is een mooi landschap om door te rijden maar verder: geen leven te bespeuren. En dus houden we het bij een autorit met stops.
Onderweg brengen we in Glendalough een bezoekje aan de ruïnes van een kloostercomplex en een kerkhof. Het is mooi gelegen zo in het groen en tussen twee meren waar je naartoe kan wandelen, wat wij dan ook doen. Het is er wel toeristisch druk.
Verder komen we nog bij Powerscourt Waterfall, de hoogste van Ierland. Bezoek is echter betalend (€ 6,50). Daar doen we niet aan mee. Watervallen kan je immers overal zien.
Ten noorden van Dublin overnachten we gratis in Annagassan bij het haventje met zicht op zee (geen voorzieningen). Het is hier verlaten en rustig, en toch staan we niet alleen.
 |
| Annagassan |
5 juli - Giant's Coast Route van Larne tot Giant's Causeway
Deze panoramische weg biedt mooie uitzichten op de baaien. De route vordert gestaag maar is o zo mooi en passeert langs gezellige dorpjes en stadjes.
Een populaire stopplaats is Ballintoy, of toch net er voor, van waaruit je zicht hebt op de touwbrug van Carrick-a-rede, 25 m boven zee. Je kan er op om naar het eilandje te gaan en terug. Daar betaal je € 6 voor en dat laten we aan ons voorbij gaan.
 |
| Carrick-a-rede |
 |
| Picknick bij Ballintoy |
Voor de Giant's Causeway betalen we wél, al had dit ook gratis gekund. Je betaalt vooral voor de shuttlebus die je van één van de parkings naar het bezoekerscentrum brengt. Een parkeerplaats vinden in de buurt is immers niet evident bij deze toeristische trekpleister. Als je wil, kan je zonder ticket tot bij dit natuurwonder - tevens Unesco Werelderfgoed - geraken als je de paadjes volgt. Aan jou de keuze. In de entreeprijs zit wel een audiogids inbegrepen. Deze vertelt je stap voor stap de legende van de reus Finn McCool en het ontstaan van dit adembenemend landschap. Iets helemaal anders dan de wetenschappelijke uitleg.
Giant's Causeway bestaat uit heel veel hoogopstaande en veelzijdige stenen die uit de zee rijzen, allemaal met een verschillende hoogte. Ze zouden gevormd zijn door lava, maar de vorm is toch iets heel bijzonders en uniek. Het lijkt wel kunstmatig aangelegd.
 |
| Het orgel |
Trek een paar uren uit voor een bezoek aan deze attractie. Er zijn routes uitgestippeld langsheen het landschap en je wil vast tientallen foto's nemen.
We zetten onze route verder en komen, zonder dat dit de bedoeling was, op de Wild Atlantic Way, op zoek naar een slaapplaats.
We zetten onze route verder en komen, zonder dat dit de bedoeling was, op de Wild Atlantic Way, op zoek naar een slaapplaats.
Die vinden we met behulp van het ACSI boek in Rathmulan bij het haventje en een groot strand. De parking (gratis, geen voorzieningen) is echter een gewone parking en dus niet geschikt voor grote campers. Overdag is het hier heel druk bij de speeltuin. 's Avonds, als de auto's verdwenen zijn, kan je een geschikt plaatsje uitzoeken maar ideaal is het hier niet. Het is goed om er te slapen, meer niet. Gelukkig blijft het 's nachts heel rustig.
6 juli - (County) Donegal
Via Letterkenny steken we door naar de westkust, alweer een mooi landschap om door te rijden. Dichter bij de kust komen we al snel weer bij de Wild Atlantic Way. Die is nooit veraf.
Een ommetje naar de Cliffs of Bunglass dringt zich op en is de moeite waard. Na een steile klim, zo'n 20 minuten wandelen vanaf de parking beneden, krijg je de hoogste kliffen van Europa te zien. Niet alleen de hoogte maar ook de kleuren zijn indrukwekkend: ze veranderen naargelang de lichtinval.
Momenteel is de toegang nog gratis maar we vermoeden dat ook hier de parking binnenkort betalend wordt. Hij is nieuw aangelegd en heeft een toiletgebouw.
Via de wondermooie en steeds verrassende WW komen we in het havenstadje Killybegs, waar we even rondwandelen. Koffie en heel lekkere taart (veel keuze) vind je bij Mrs B's. De taart valt me zo zwaar dat ik een doosje vraag om de overschot mee te nemen. Zo kan ik er morgen nog eens van genieten!
Overnachten doen we in Donegal zelf bij de haven op de voorziene camperplaatsen (gewoon parkeertarief; € 2,70/dag van 9u tot 18u dus overnachten gratis, geen voorzieningen, rustig). Ook deze stad is de moeite waard om eens door te lopen: veel winkels, bars en restaurants. Na het avondeten bezoeken we een plaatselijke bar voor consumptie van een Guinness.
7 juli - Ballina (County Mayo)
Mullaghmore Head. Hier zou Nico deze namiddag een charter nemen om op zee te gaan vissen. We vinden echter geen overnachtingsplaats die dicht genoeg is opdat hij met de fiets kan gaan en ik aan de camper kan blijven om de rest van de dag te chillen. En dus wordt de tour geannuleerd en uitgesteld tot we een betere plek vinden. Misschien in Sligo? Daar zijn 2 campings, op elk van de uitstulpingen van de baai één. Het weer is echter zo slecht als we daar zijn (koude, wind en regen) dat we besluiten door te rijden nadat we ons middagmaal genuttigd hebben met zicht op zee en het mooie strand.
We rijden door naar County Mayo. In Ballina vinden we buiten het centrum caravan park 'Belleek Park'. Philomena, een vrouw op leeftijd, ontvangt ons vriendelijk en maakt een praatje, onder andere over het weer dat inderdaad niet schitterend is, in tegenstelling tot het land zelf. We zijn immers niet naar hier gekomen voor de warme temperaturen, wel voor de landschappen en die stellen niet teleur. Het doet deugd om eens op een camping te zijn met alle nodige voorzieningen (inclusief bbq, leefruimte met tv en gezelschapsspelletjes, pooltafel).
Een ommetje naar de Cliffs of Bunglass dringt zich op en is de moeite waard. Na een steile klim, zo'n 20 minuten wandelen vanaf de parking beneden, krijg je de hoogste kliffen van Europa te zien. Niet alleen de hoogte maar ook de kleuren zijn indrukwekkend: ze veranderen naargelang de lichtinval.
 |
| Cliffs of Bunglass |
Via de wondermooie en steeds verrassende WW komen we in het havenstadje Killybegs, waar we even rondwandelen. Koffie en heel lekkere taart (veel keuze) vind je bij Mrs B's. De taart valt me zo zwaar dat ik een doosje vraag om de overschot mee te nemen. Zo kan ik er morgen nog eens van genieten!
Overnachten doen we in Donegal zelf bij de haven op de voorziene camperplaatsen (gewoon parkeertarief; € 2,70/dag van 9u tot 18u dus overnachten gratis, geen voorzieningen, rustig). Ook deze stad is de moeite waard om eens door te lopen: veel winkels, bars en restaurants. Na het avondeten bezoeken we een plaatselijke bar voor consumptie van een Guinness.
7 juli - Ballina (County Mayo)
Mullaghmore Head. Hier zou Nico deze namiddag een charter nemen om op zee te gaan vissen. We vinden echter geen overnachtingsplaats die dicht genoeg is opdat hij met de fiets kan gaan en ik aan de camper kan blijven om de rest van de dag te chillen. En dus wordt de tour geannuleerd en uitgesteld tot we een betere plek vinden. Misschien in Sligo? Daar zijn 2 campings, op elk van de uitstulpingen van de baai één. Het weer is echter zo slecht als we daar zijn (koude, wind en regen) dat we besluiten door te rijden nadat we ons middagmaal genuttigd hebben met zicht op zee en het mooie strand.
We rijden door naar County Mayo. In Ballina vinden we buiten het centrum caravan park 'Belleek Park'. Philomena, een vrouw op leeftijd, ontvangt ons vriendelijk en maakt een praatje, onder andere over het weer dat inderdaad niet schitterend is, in tegenstelling tot het land zelf. We zijn immers niet naar hier gekomen voor de warme temperaturen, wel voor de landschappen en die stellen niet teleur. Het doet deugd om eens op een camping te zijn met alle nodige voorzieningen (inclusief bbq, leefruimte met tv en gezelschapsspelletjes, pooltafel).
 |
| Belleek Park |
Hier is het weer meer opgeklaard en is het iets warmer, en dus halen we voor de eerste keer de fietsen van het rek om Ballina te bezoeken. Het stadje telt vele winkels en een groot kasteel (feestzaal) omgeven door groen.
 |
| Belleek Castle |
 |
| Vliegvissen op zalm in de rivier Moy |
Fietsen in de stad is niet evident. Er zijn uiteraard geen fietspaden en de kruispunten zijn gevaarlijk: geen lichten of oversteekplaatsen. Je bepaalt zelf waar en wanneer je oversteekt. Vergeet vooral niet om eerst naar rechts te kijken!
8 juli - Westport
We volgen verder de WW. De wegen zijn vaak smal. Het is constant uitkijken voor tegenliggers en daardoor gaat het traag vooruit. Maar het brengt je wel langs de mooiste plekjes:
- Lackan Strand: een verlaten en zeer groot strand. Bij laag water lijkt het meer een stukje woestijn.
- Downpatrick Head. Hier wandel je op de hoge kliffen. De zee is er vrij ruig. Een mooi stukje natuur op een afgelegen plaats.
 |
| Ballycroy |
 |
| Ballycroy |
- Achill Island (een klein deeltje via de N59)
- Eindigen doen we in Westport, slaapplaats aan de haven. Langs het plein is het duidelijk verboden voor campers, en toch staan er veel. Het is een beetje onduidelijk waar het dan wel mag. Wij rijden naar helemaal achteraan tot je niet meer verder kan. We zullen er gratis overnachten, zonder voorzieningen. Enkelen volgen later ons voorbeeld en houden ons 's nachts gezelschap. We fietsen naar het centrum om daar wat rond te slenteren (veel winkels en bars) en te genieten van een biertje op een zonnig terras.
's Avonds willen we aan de haven nog iets eten maar alle restaurants zijn volzet. Dan maar naar de supermarkt iets halen om op te warmen in de mobi.
9 juli - Connemara National Park
Het visitor centre in Letterfrack. De tentoonstelling geeft uitleg over de geschiedenis en ontginning van turf, een activiteit die je in Ierland nog vaak ziet in het landschap.
Je kan hier kiezen uit 3 wandelingen doorheen het nationaal park. Wij kiezen voor de grootste (6 km) naar Diamond Hill, een leuke klim die wellicht tot mooie uitzichten moet leiden maar wij hebben pech met het weer. Het is dichtbewolkt, mistig en af en toe regent het stevig.
 |
| Connemara |
 |
| Connemara |
 |
| Connemara |
We zijn dan ook doornat bij terugkomst. En toch is de wandeling de moeite waard: op de terugweg krijgen we af en toe toch een landschap te zien.
Overnachten op de parking mag hier niet meer en dus keren we terug naar Leenane. We maken nog een tussenstop bij de Aasleagh Falls. De waterval zelf is niet spectaculair maar het wandelpad langs de Eriff rivier is des te mooier. Hier wordt wilde zalm gevangen. Je ziet ze regelmatig opspringen uit het water.
 |
| Aasleagh Falls |
Volgens ACSI mag je in Leenane overnachten op de parking van de fjord boot; NKC duidt de parking rechtover het wolcentrum aan en die wordt meer gebruikt. In ieder geval: beide (gratis en zonder voorzieningen) bieden een mooi zicht op de fjord.
10 - 11 juli - Galway
We brengen een bezoek aan het levendige stadje Galway met z'n straatartiesten. Er is veel volk in de winkelstraten. Hier valt wellicht altijd wel iets te beleven.
 |
| Galway |
Daarna gaan we op zoek naar een geschikte camping. Nico heeft voor morgen een boottrip geboekt om op zee te gaan vissen. De charter vertrekt om 9u in Spiddal. Daar vinden we wel een 'caravan park' maar deze geeft een zeer verlaten indruk en is helemaal niet aantrekkelijk voor mij om er een hele dag te blijven als Nico uit vissen is. En dus keren we terug naar Salthill, dichter bij Galway. Salthill Caravan Park is heel mooi gelegen zo vlak aan het water. Via het voet- en fietspad geraak je gemakkelijk en vooral veilig tot in Galway, alsook met de bus die hier vlak voor de camping vertrekt.
Echter betalen we € 32 per nacht (waarvan € 5 voor elektriciteit) voor een camping zonder charme. Niets persoonlijks bij het onthaal en door de drukte staan we nogal dicht op mekaar geplakt op plaatsen die er eigenlijk niet voor voorzien zijn. Wel kijken we uit op de mooie Galway Bay.
 |
| Pollak |
Ik vul de dag met (snel)wandelen en fietsen langs het pad richting Galway. De zon schijnt en de mensen zijn goedgezind, net als ik. Er wordt duchtig gezwommen aan de duiktoren. Voornamelijk senioren begeven zich in het zeewater en trekken baantjes in het natuurlijke zwembad.
 |
| Natuurlijk zwembad |
12 juli - Portumna / Lough Dergh
Het is reeds middag als we aankomen bij het haventje van Portumna, tevens gratis camperplaats. We hebben geluk en kunnen nog net de laatste plaats (van ongeveer 20) innemen. Prachtig is de omgeving hier: een meer, een bos, een kasteel en een ruïne van een klooster doen vermoeden dat deze plek een rijke geschiedenis kent.
Ongelooflijk dat deze camperplaats gratis is. Het sanitair blok lijkt nog heel nieuw. Toilet is vrij toegankelijk; voor elektriciteit en douche betaal je wel. De gemeente-arbeider komt vragen of we geen afval hebben om mee te geven. Anders komt hij het 'pas' morgen ophalen. Want ja inderdaad: vuilnisbakken vind je hier (nog) niet.
 |
| Portumna Harbour |
Fietsen in het Portumna Forest Park.
In het Tourist Information Center wat verderop in het dorp bekomen wij een plannetje met de fietspaden en kiezen er één uit. Maar ook bij de parking vind je de verschillende bewegwijzerde routes. Op een aantal plaatsen krijg je uitzicht op het meer. Verder is het bos heel geschikt om te mountainbiken.
Bezoek aan het kasteel is mogelijk mits betaling.
13 juli - The Burren
Via Scariff steken we door naar Ennis om daar de snelweg te nemen richting Galway, afrit 16 er af richting Ardrahan en van daar via Kinvara terug de Wild Atlantic Way op.
In Ballyvaughan vinden we op een bord een wandelroute van 8 km, dwars door de heuvels van The Burren, een groot karstgebied. De wandeling loopt door weilanden met koeien en schapen en door bosjes. Heerlijk verlaten. We komen nauwelijks andere wandelaars tegen.
Via de prachtige WW (vanaf hier en verder naar het zuiden is hij wellicht op z'n mooist) rijden we naar de Cliffs of Moher, waar we op de parking overnachten om morgenvroeg de kliffen te gaan bewandelen. De parking is betalend per persoon (€ 6); overnachten met de camper wordt gedoogd.
Tip: kom na sluitingsuur ('s zomers om 20u30). Dan kan je gratis op de parking en kan je vrij rondwandelen op de kliffen om foto's met avondlicht te nemen.
 |
| Cliffs of Moher bij avondzon |
Of ga 's morgens vroeg. Vóór 9u kan je nog gratis op de parking én het is er dan nog rustig. Later beginnen de bussen met toeristen toe te stromen. Of doe zoals wij: 's avonds én 's morgens. Dan krijg je een andere lichtinval. Die van 's avonds is wel het mooist, als de zon op de rotsen schijnt.
Ze zijn best wel indrukwekkend (hoog), de kliffen. En je kan er puffins - papegaaiduikers - spotten. Vergeet wel je verrekijker niet mee te nemen, want zonder kan je ze niet zien.
 |
| Puffins |
Neem ook hier de tijd om te genieten van het landschap. Vanaf de ingang kan je zowel links als rechts een heel eind op de kliffen wandelen, waarbij je steeds een ander zicht krijgt op de kliffen.
Voor de rest van de dag kunnen we chillen op de Strand Camping in Doonbeg, een klein dorpje met slechts enkele bars en restaurants maar o zo rustig, weg van de toeristische drukte. Wat een verademing op deze leuke camping. Hij is heel klein en daardoor net zo gezellig. Eigenaar Jamie ontvangt ons vriendelijk en heel persoonlijk, mét een kleine rondleiding en uitleg bij de camping en omgeving. We krijgen nuttige routetips om verder te reizen.
Deze camping biedt alles wat je nodig hebt en heeft heel net sanitair. De douche is eigenlijk een gehele badkamer, inclusief wastafel, toilet en haardroger. En er speelt leuke muziek! We genieten van een deugddoende douche die trouwens inbegrepen is in de prijs, wat zeldzaam is in Ierland.
Er is zelfs een 'laundry room' met alle voorzieningen (was- en droogmachines, strijkijzer, wasdraad en -knijpers) voor weinig geld. Eigenares Amanda helpt me met de was en slaat intussen een praatje.
Dit is de beste camping die we tot nu toe hadden, en dat voor € 18 (of € 21 als je elektriciteit neemt). Een plek waar je wil blijven, een echte aanrader!
15 juli - Loophead
We besluiten de tips van Jamie te volgen en laten Limerick links liggen. Via Kilkee nemen we de kustweg richting Loophead, het uiteinde van het schiereiland, en zo komen we bij prachtige kliffen. Ze zijn niet zo hoog als die van Moher, dan wel net zo mooi, zoniet nog mooier. De kustlijn is hier heel grillig, de oceaan ruig. Ze beukt hier hard tegen de rotsen en heeft op sommige plaatsen de rotsen ferm uitgesleten of zelfs losgeslagen. De kliffen brokkelen verder af. Er op lopen houdt steeds risico's in.
 |
| Kilkee Cliffs |
De volgende tip van Jamie is 'the bridges of Ross', alweer een heel mooi stukje dat we anders wellicht nooit te zien kregen. Het staat immers niet beschreven in de reisgidsen die we mee hebben. Door erosie van water en wind waren hier ooit 3 natuurlijke bruggen in de rotsen uitgehold. Nu blijft er nog één over (de andere zijn ingestort) en worden er alweer nieuwe gevormd. Hier is goed te zien hoe de rotsen bestaan uit verschillende steenlagen.
 |
| Bridges of Ross |
Bij de vuurtoren van Loophead, helemaal op het uiteinde, hebben we minder geluk met het weer. Intussen heeft er zich een mist gevormd waardoor het zicht beperkt blijft. Normaal heb je hier een heel breed zicht op de oceaan. Toch heeft het iets mysterieus zo met die mist.
 |
| Loophead |
Via de onderkant van het schiereiland komen we in Kilrush. De derde tip van Jamie betreft het gratis bezoek aan de ommuurde tuin van Vandeleur met bloemen, planten en groenten. In de cafetaria of op het terras kan je terecht voor een drankje, hapje, of koffie met taart.
 |
| Vandeleur walled garden |
Van hieruit nemen we de Shannon Ferry naar Tarbert om zo op het volgende schiereiland terecht te komen.
Kortbij is de gratis overnachtingsplaats (geen voorzieningen) bij het Carrygafoyle kasteel, een ruïne die gratis te bezoeken en te beklimmen is.
 |
| De kasteelheer |
Ook komen we te weten dat er in Salthill een camping is net naast die waar wij stonden, een heel stuk goedkoper! Nochtans staat hij in het boek vermeld, maar de camping ernaast zorgt voor verwarring. Pijnlijk als je weet dat we daar 2 nachten doorbrachten aan een hoge prijs.
16 - 17 juli - schiereiland Dingle
Via de N69 gaan we rechtstreeks naar Tralee. Op zondag is het hier heel rustig: de meeste winkels zijn gesloten en dus is er weinig volk in de stad. We eten een lunchmenu in het Imperial Hotel. Verfijnd is het eten niet maar voor € 21 hebben we toch een kwalitatieve maaltijd. Om de spijsvertering te bevorderen maken we een wandeling in het mooie stadspark met onder andere een rozentuin.
 |
| Tralee town park "The Green" |
Met toch nog een volle maag beginnen we aan de rondrit op het schiereiland Dingle. Ter hoogte van Slea Head wordt de weg steeds smaller, de uitzichten des te mooier. Je komt langs mooie stranden met een azuurblauwe zee. Wij kiezen het strand van Clogher Head om te overnachten (gratis, geen voorzieningen) en we staan hier niet alleen: met 8 campers op een kleine parking. Het uitzicht op de baai is dan ook heel mooi. Vandaag is de zon van de partij en dus begeven we ons naar het mooie strand om te bekomen van de vermoeiende rit.
 |
| Clogher Head |
We maken kennis met monsieur Rousseau uit Bretagne. We verklaren onze liefde voor zijn 'land' en onze jaarlijkse vakantiebestemming. Hij nodigt ons uit naar de streek waar hij woont (Nantes) om te komen roeien (hij is gids) of bij de wijngaard van zijn schoonbroer te overnachten met de camper en er Muscadet te proeven. Zijn telefoonnummer staat genoteerd. We zullen zien als we naar daar trekken in september.
Langs de kustlijn loopt een mooie wandelroute. Volg de pijlen met het blauwe mannetje rechts van de baai, omhoog naar de kliffen. Het pad brengt je langs verschillende baaien met mooie uitzichten. Via een landweg kom je terug bij de parkeerplaats. Bij de ondergaande zon is dit een schitterende avondwandeling.
 |
| Om de dag af te sluiten, drinken we nog een Guinness. |
 |
We gaan erop uit voor een fietstocht van 40 km op Dingle Peninsula. De route brengt ons onder andere bij het stadje Dingle, waar we wat shoppen in de souvenir shops.
Later krijgen we prachtige 'views' op de Atlantische Oceaan en enkele mooie stranden.
Het is een deugddoende rit die hoofdzakelijk langs de hoofdweg (helaas zonder fietspaden) voert. Het verkeer valt mee en de chauffeurs zijn hoffelijk; ze laten voldoende ruimte om te passeren. We genieten van de mooie uitzichten. En met dit prachtige weer (21°C) ook van de zon.
18 - 19 juli - Ring of Kerry
We starten deze 'scenic route' in Killorglin en volgen de Wild Atlantic Way zuidwaarts. Even dwalen we af van de route naar Portmagee, de brug over naar Valentia Island. Daar parkeren we bij het informatiecentrum van de Skellig Islands en nemen we de fiets voor een lieflijke rondrit op het eiland.
 |
| Portmagee |
Via de hoofdweg (redelijk rustig) rijd je van dorp naar dorp met steeds de zee in het vizier. Het landschap en dus ook de weg zijn heuvelachtig. Ideaal voor een ontspannende fietsrit van zo'n 25 km: even gestaag klimmen om daarna een lange afdaling te maken. Je rijdt door een heidelandschap met paarse bloemetjes en eventjes wordt het zelfs tropisch groen. Zalig!
 |
| Valentia Island |
 |
| Valentia Island |
We zetten onze weg verder en vinden de eerste helft van de Ring of Kerry niet zo spectaculair, tot we bij Ballingskelligs komen. Daar zijn de uitzichten weer fenomenaal. Hier is een mooi en bewaakt strand waar we nog even gebruik van maken om uit te rusten na de fietstocht. Het is wellicht de laatste mooie dag wat het weer betreft.
Volgens ACSI is hier een overnachtingsplaats maar bij de eerste parking ontdekken we toch een verbodsbordje. We besluiten nog wat verder te rijden naar Derrynane maar ook daar is het duidelijk verboden. We hebben geen zin om € 30 te betalen voor een camping die we niet nodig hebben. Dus gaan we zelf op zoek naar een plekje. En dat vinden we even verder op de West Cove Pier, een klein haventje in een vredig dorpje. Behalve de bootjes en enkele huizen is hier niet veel te zien. Wel een mooi zicht op de baai; een leuk plaatje en heel rustig.
 |
| West Cove Pier |
 |
| West Cove Pier |
We vervolgen de Ring of Kerry en maken een tussenstop in Kenmare, waar het net markt is. Het is een leuk stadje voor een kleine shopping en er zijn veel goede restaurants te vinden.
Verderop installeren we ons voor € 20 op White Villa Farm. Het is één van de vele campings hier rond Killarney. Wild kamperen is hier immers verboden in de buurt van het nationaal park. Het is een eenvoudige en verzorgde camping langs de hoofdweg. De mooie plaatsen bestaan uit kiezelsteentjes en een stukje gras.
 |
| Muckross Lake |
Onderweg stoppen we bij Muckross Abbey, Torc Waterfall en Muckross House met z'n mooie en vrij toegankelijke tuin. Dit is een geliefde plaats voor fietsers en wandelaars.
 |
| Muckross Abbey |
 |
| Muckross Abbey |
 |
| De binnentuin van Muckross Abbey |
 |
| Muckross Abbey |
 |
| Muckross House |
 |
| Muckross House garden |
 |
| Torc Waterfall |
 |
| Muckross House garden |
Een wandeling van 6 km (enkel) door de kloof met schitterende zichten op de bergwanden en de meren.
Je kan het ook per fiets doen maar het is wel wat klimmen. Er rijden ook koetsen (de ruiters kunnen wat opdringerig zijn) en je kan er met de auto door doch dit is niet echt aan te raden gezien de fietsers, wandelaars en koetsen die zich op de smalle weg bevinden.
De koetsiers zullen je zeggen dat je niet door mag met de auto, maar dat is een leugen. Zij vinden dat autoverkeer natuurlijk hinderlijk voor hun ritjes, maar de auto's komen ook uit de andere richting van over de Black Valley aangereden.
Ons advies: doe het te voet. Het is een mooie wandeling en je kan de tijd nemen om de hele omgeving te bewonderen, vanuit verschillende perspectieven.
Na een koffiestop in Bantry rijden we door naar het schiereiland Mizen Head, wat ook weer voor mooie landschappen zorgt.
In Ballydehob vinden we een mooie camperplaats (gratis, geen voorzieningen) op de pier, bij een parkje en een oude brug. Het dorpje nodigt uit tot een bezoek aan één van de vele pubs. Helaas regent het pijpenstelen momenteel en zien we het niet zitten om buiten te komen.
De koetsiers zullen je zeggen dat je niet door mag met de auto, maar dat is een leugen. Zij vinden dat autoverkeer natuurlijk hinderlijk voor hun ritjes, maar de auto's komen ook uit de andere richting van over de Black Valley aangereden.
Ons advies: doe het te voet. Het is een mooie wandeling en je kan de tijd nemen om de hele omgeving te bewonderen, vanuit verschillende perspectieven.
Na een koffiestop in Bantry rijden we door naar het schiereiland Mizen Head, wat ook weer voor mooie landschappen zorgt.
In Ballydehob vinden we een mooie camperplaats (gratis, geen voorzieningen) op de pier, bij een parkje en een oude brug. Het dorpje nodigt uit tot een bezoek aan één van de vele pubs. Helaas regent het pijpenstelen momenteel en zien we het niet zitten om buiten te komen.
 |
| Ballydehob |
21 juli - Mizen Head / Kinsale / Cobh
Het bleef maar hard regenen de hele avond dus zijn we niet meer naar de pub gegaan. 's Morgens maken we wel een wandelingetje in de ochtendzon. Nu zien we dat er publieke en propere toiletten zijn in de Community Hall, vlak bij de camperplaats. Ook zijn er vrij toegankelijke tennisvelden van beton.
Langs de Wild Atlantic Way rijden we tot Mizen Head. Via de vuurtoren en een brugje krijg je zicht op de hoge kliffen. Helaas vraagt men hiervoor € 7,5 pp. Neen dank je. Even mooi zijn de uitzichten onderweg, met onder andere het mooie strand van Barley Cove.
 |
| Barley Cove |
Terugkeren kan enkel via dezelfde weg. We rijden naar Kinsale voor een kort stadsbezoek en houden eerst halt bij Charles Fort, waar je gratis kan overnachten op de parking. Een wandeling naar het centrum lijkt wel mogelijk, doch zal toch een half uur in beslag nemen. Voor een bezoek aan het fort betaal je € 5. Wellicht de moeite waard maar wij laten het toch aan ons voorbijgaan en parkeren uiteindelijk in het centrum: leuke winkeltjes, veel goede restaurants en koffie drinken in Poets Corner, een gezellig koffiehuis met vers gebak en tweedehandsboeken te koop.
 |
| Charles Fort |
 |
| Kinsale |
We gaan op zoek naar de camperplaats in Crosshaven, die bij de sportvelden. Gratis, zicht op Cork Bay maar niets van charme en we staan hier alleen. Bij de jachthaven zou het ook mogelijk zijn, aan € 25! We besluiten om verder te rijden naar Cobh, een ingesloten eilandje bij Cork. De camperplaats is hier gratis, met genummerde plaatsen, voorzieningen voor water en op wandelafstand van het centrum. Dit is toch wel uniek voor Ierland. Wie hier z'n trip met de camper start, krijgt misschien het idee dat dit kenmerkend zal zijn voor het hele land. Niets is minder waar. Voorzieningen bevinden zich steeds op een camping. In de andere gevallen gaat het om gewone parkeerplaatsen die 's nachts als overnachtingsplaats dienen.
 |
| Camperplaats in Cobh |
22 juli - Cork / Ardmore
Gratis? 's Ochtends zien we toch een betaalautomaat: € 10/24h met een maximum verblijfsduur van 48 uren. Heel verwarrend want bij het oprijden staat er in grote letters FREE PARKING. Je kan enkel met munten betalen en die hebben we niet voldoende, dus laten we het zo. Het is een risico maar we zien bij geen enkele camper een ticket en krijgen uiteindelijk geen boete.
Het station is vlak aan de camperplaats dus gaan we met de trein naar Cork, een rit van een klein half uurtje. Cork is vooral een shoppingstad, minder sfeervol dan de andere steden die we reeds bezochten.
De 'Englisch Market' (overdekte markt) is wel leuk om eens door te lopen. Lunchen doen we daar op de bovenverdieping bij Farmgate Café: in een leuk kader serveert men er lekkere gerechten. Leuke bediening! Wij reserveerden wel in de loop van de voormiddag een tafeltje voor 's middags want het is een populaire plaats met soms lange wachtrijen, vooral in het selfservice gedeelte.
Bij terugkomst bezoeken we nog even Cobh, al vinden we dat hier niet veel te beleven valt. Wel is er een infocentrum over de Titanic. Die hield hier immers halt en pikte er de laatste passagiers op alvorens te zinken.
Gezien we halverwege de namiddag al terug zijn, besluiten we verder op te schuiven richting Rosslare, waar we binnen 3 dagen de ferry dienen te nemen.
Het ACSI-boek leidt ons naar Ardmore, een klein badplaatsje met een heel groot camperterrein: een groot grasveld, vlak aan het strand, met voorzieningen voor vuil en vers water, wc ledigen en elektriciteit en dat voor € 10. Enkel sanitair en vuilnisbakken zijn er niet.
 |
| Camperplaats Ardmore |
De eigenaar komt langs en maakt een praatje. Hij beweert dat de zon hier altijd schijnt. Voor vandaag heeft hij in ieder geval gelijk. Soms hangen er dreigende regenwolken en toch blijft het droog en kunnen we genieten van de zonneschijn.
In het dorp zelf, te bereiken via een paadje langs het water (5 minuten stappen) telt enkele pubs, een restaurant en een buurtwinkeltje.
Een bewegwijzerde rondwandeling op de kliffen en langs ruïnes (4 à 5 km) vormt de ideale avondwandeling.
 |
| Ardmore |
 |
| Ardmore |
 |
| Ardmore |
23 juli - Waterford
De laatste dag wordt er eentje van zoeken naar een camping. We ontwaken onder een schitterende zon en zouden graag in Ardmore blijven maar we willen ook verder opschuiven richting Rosslare.
Enkele campings aan de zuidkust zijn reeds voor de middag volzet, een teken dat het hoogseizoen volop bezig is.
Onderweg brengen we een kort bezoek aan de stad Waterford. Die heeft niet zoveel te bieden en is op zondag heel doods.
Uiteindelijk vinden we nog plaats op Carne Beach Holiday Park, € 25 incl elektriciteit en douches. Eigenlijk is deze ook volzet maar voor campers en caravans zijn er twee grote velden waar ze altijd wel een plaatsje kunnen aanbieden, mét elektriciteit. Het is een grote camping met voornamelijk stacaravans. Weinig charme, weinig persoonlijks maar ok, het mooie en grote strand maakt veel goed. Veel zullen we hier niet doen. Vooral (letterlijk) de batterijen opladen voor de 'grote overtocht' morgen en de terugreis. Bye bye Ireland!
 |
| De route |
