27 april - Redu (België)
De mobi was binnen voor herstelling. Aanvankelijk zouden we hem 's anderendaags of de dag nadien terug mogen ophalen, maar uiteindelijk werd het een week. Even zag het er naar uit dat we niet zouden kunnen vertrekken, en dat met een verlengd weekend voor de deur. Balen!
Dan toch het verlossende telefoontje. Net voor sluitingstijd kunnen we hem ophalen en dan snel nog alles inladen. Na het avondeten thuis vertrekken we om toch nog een paar uurtjes te kunnen rijden.
Het schemert al als we vertrekken, maar rijden zullen we. Tot in Redu, een dorpje met camperplaats dicht bij de snelweg. Parkeren, gordijntjes dicht en slapen.
Pas 's ochtends zien we de groene omgeving en de ruime parking waar we niet alleen staan. Gratis, geen voorzieningen maar wel heel rustig gelegen.
28 april - Piesport
Het is nog voormiddag als we in die mooie Moezelstreek arriveren. In Piesport placeren we ons op een parking langs de rivier, heel rustig en dicht bij het centrum met supermarkt. € 8 zonder elektra.
We maken een mooie en rustige wandeling door de wijngaarden, met steeds de Moezel aan onze linkerzijde. Die zorgt ervoor dat je de weg nooit kwijtraakt. Afsluiten doen we uiteraard met een Riesling wijntje.
29 april - Klüsserath
Deze parking is wel heel groot (350 plaatsen) en biedt ruime plaatsen langs de Moezel. Het geld wordt 's avonds opgehaald (€ 7,20); water en elektra kan je verkrijgen bij de betaalzuil.
Na enkele regenbuien en frisse temperaturen krijgen we toch een warme zon en kunnen we vertrekken voor een fietstochtje. Na 200 meter breekt Nico z'n fietsketting. Handig als hij is, weet hij deze te vermaken, zij het met een voorlopige oplossing. Voorzichtigheid met de versnellingen is dus geboden, willen we zonder verdere pech onze tocht vervolmaken.
Fietsen langs de Moezel, tot de volgende brug en via de overkant terug. Het blijft altijd weer voor mooie taferelen zorgen. Tussen de wijngaarden, door dorpjes, langs de vele wijnproducenten met proeverijen en af en toe terrasjes voor een koffie met 'Kuche', een wijntje of eenvoudige en lekkere maaltijd.
In Mehring houden we halt bij een hotelterras voor een koffie met gebak voor Nico en een ijscoupe voor mezelf. De prijzen die men hier hanteert, liggen een stuk lager dan in België. Voor pakweg € 11 krijg je in Duitsland een deftige maaltijd voorgeschoteld.
Op de terugweg geniet ik van het vele groen, het uitzicht op de dorpjes met hun lieflijke witte kerkjes, de geuren van jasmijn, ...
Het wordt nog warmer en bij terugkomst aan de mobi kunnen we nog even zonnen.
Het avondmaal nemen we in restaurant Moselblick bij de camping hiernaast. Een degelijke maaltijd voor een schappelijke prijs, lekker makkelijk.
's Nachts is er hevig onweer. In de verte zien we de bliksem. Door de constante lichtflitsen blijft de hemel opgeklaard.
30 april - Trier
Aan de rand van de stad is een grote camperplaats met alle voorzieningen. Wc is gratis; douche en elektra betalend. Bij het binnenrijden krijg je aan de slagboom een magnetische kaart om op te laden en die kan je gebruiken voor de douche en elektra. Een overnachting kost € 10,60.
De stad is makkelijkst te bereiken met de fiets (+- 3 km) maar wij gaan te voet langs de Moezel. Op een half uurtje staan we er. De stad kent enkele bezienswaardigheden zoals de Dom (gratis toegang) en de Porta Negra. Verder is het vooral een shoppingstad.
 |
| Dom |
 |
| Porta Negra |
Eten doen we in
Kartoffel Restaurant Kiste in het centrum. Het is er groot en héél druk, blijkbaar een populaire plaats. Een uitgebreide menukaart met... wat had je gedacht: aardappelgerechten! De porties zijn groot, de smaken niet bijzonder maar wel ok voor deze schappelijke prijzen. We worden héél snel bediend door een vriendelijke ober die Nederlands probeert te spreken. Na ongeveer 5 minuten krijgen we ons bord al voorgeschoteld. Grootkeuken dus.
Bij terugkomst op de camperplaats valt ons het lawaai van het verkeer op. Het is sowieso niet de gezelligste plek maar wel makkelijk als je de stad wilt bezoeken. Wie zegt dat we hier de nacht moeten doorbrengen?
We besluiten om richting huiswaarts te rijden en in de Ardennen te overnachten.
Elektriciteit terug afkoppelen en kaartje ontwaarden. Het resterende bedrag krijgen we terug en... voor de parking hoeven we blijkbaar niet te betalen. Enkel de gebruikte elektriciteit wordt aangerekend. Dat is een meevaller!
Onderweg valt de regen met bakken uit de lucht en het wordt steeds kouder: 4°C in Poupehan, waar we de nacht zullen doorbrengen.
1 mei - Poupehan
Gratis plaatsen aan de oever van de Semois, een heel mooie plaats!
In deze mooie streek mag een wandeling niet ontbreken. Het is koud maar droog dus wagen we ons aan een ochtendwandeling. Op een bord bij de kerk vind je verschillende bewegwijzerde routes in de streek. Vier daarvan vertrekken ter plaatse. Wij kiezen nr 26 (6,5 km en matig hellend), geen te lange omdat we niet eeuwig de tijd hebben, maar de goesting is groot om hier terug te keren en de andere ook uit te proberen.
Het wordt een 'stiltewandeling' weg van de bewoonde wereld en met niets dan de geluiden van de natuur. Nu weet ik weer waarom buitenlanders België een mooi land vinden en wij onze neus ophalen als ze dat zeggen. Het is Wallonië, of beter de Waalse en Vlaamse Ardennen die het zo mooi maken. En het zijn ons eigen Waalse Ardennen die we nog niet voldoende kennen en te vaak vergeten als we op zoek gaan naar een kortbij bestemming. We besluiten op korte termijn terug te keren. En belofte maakt schuld!
Van de stevige wandeling hebben we honger gekregen. Het enige restaurant van het dorp maakt reclame bij de camperplaats en dat loont: we zijn niet de enige camperaars die daar gebruik van maken.
Bistro 'Un p'tit coin à screute' telt slechts enkele tafeltjes maar is des te gezellig. De eigenares is vriendelijk, de borden goedgevuld, het eten lekker, de sfeer gezapig. Een persoonlijke bediening, eerlijke gerechten tegen eerlijke prijzen. Het gaat er hier rustig en gemoedelijk aan toe.
Na een middagdutje verlaten we met spijt in het hart deze idyllische plek en beloven we onszelf nogmaals dat we zullen terugkeren.
Hoe dichter we bij huis komen, hoe duidelijker weer wordt waarom ik Vlaanderen zo lelijk vind.
